افسردگی

افسردگی واژه پزشکی برای شرح یکی از اختلالات خلق است. افسردگی معمولا به معنی غمگینی زیاد یا احساس شدید بی انرژی بودن است. هرکس می تواند غم یا فقدان انرژی را گه گاه تجربه کند. این احساسات معمولا ناشی از تغییرات بزرگ در زندگی ماست. تغییراتی مانند مرگ عزیزان، شکست در روابط یا از دست دادن شغل. تجربه افسردگی پس از زایمان یا در نتیجه اختلال مصرف مواد هم ممکن است رخ دهد. در اکثر این مواقع ما این احساسات را پشت سر می گذاریم و به زندگی عادی ادامه  می دهیم. اگر این احساسات به قدری شدید باشد که مانع زندگی طبیعی یا  فعالیت های شغلی شوند یا بیش از حد طولانی شوند یا در بیش تر ساعت های روز حاضر باشند، این وضع می تواند حاکی از وجود اختلال روانی در فرد باشد.
افسردگی شایع ترین اختلال روانی است و 1 نفر از هر 7 نفر را در طول عمر مبتلا می سازد. خبر خوب آن که تشخیص زودهنگام، مشاوره و تجویز دارو می تواند افسردگی را درمان و از تکرار آن پیشگیری کند.
اگر افسردگی خیلی شدید باشد، ممکن است فرد احساس کند هیچ راهی برای ادامه زندگی ندارد. اما باز هم جای امیدواری است چراکه اغلب تشخیص زودهنگام، مشاوره و تجویز دارو این وضع را درمان کرده و از عود افسردگی پیشگیری می کند .افرادی هستند که اختلال خلقی دو قطبی دارند. یعنی گاهی علایم افسردگی و گاهی علایم شیدایی دارند. شیدایی به وضعی گفته می شود که در آن فرد آن قدر حس خوبی دارد که پیامد رفتارهایش را نمی فهمد. ممکن است همه پول خود را هدر دهد و به شدت بدهکار شود. ممکن است انرژی داشته باشد که همه شب را کار کند. اکثر مبتلایان به شیدایی، به افسردگی شدید تغییر خلق  می یابند (اختلال دو قطبی.)

علایم:

محتمل

• خلق پایین یا غم
• فقدان لذت یا علاقه به زندگی
• کاهش انرژی یا خستگی شدید
• تغییر در اشتها و وزن
• افزایش یا کاهش خواب
• فقدان میل جنسی
• فقدان اعتماد به نفس، تصویر ناخوشایند از خود
• احساس شدید گناه
• ناتوانی در تمرکز
• فکر کردن به خودکشی و آرزوی مرگ