گریه نوزاد

همه بچه ها گریه می کنند. این تنها راهی است که می توانند اعلام کنند نیازی دارند. در واقع گریه پیش درآمد به حرف آمدن است. اغلب اوقات گریه به دلیل نیاز یا ناراحتی است و هنگامی که به آن نیاز یا ناراحتی رسیدگی شود، تمام می شود. بسیاری از شیرخواران «اوقات ناآرامی» دارند که در آن اوقات گریه های بلند و طولانی دارند که گاهی به کولیک منتسب می شود. هرچند ما واقعا  نمی دانیم چه چیز باعث کولیک می شود. بعضی براین باورند که کولیک به دلیل درد یا گرفتگی و انقباض روده است .به طور معمول، قسمت وسیعی از شکم بچه سفت است و پاهایش را روی شکمش جمع می کند، بعضی بچه ها مشت شان را گره می کنند و صورتشان قرمز می شود. گاهی دفع گاز یا مدفوع باعث رفع این وضعیت می شود. تکان دادن، راه بردن، عمود گرفتن یا به شکم خواباندن شیرخوار بر روی دست می تواند مؤثر باشد. خوشبختانه، اغلب به نظر می رسد که شیرخوار باید این دوره را بگذراند و از این حملات تا 12 الی 16 هفتگی خلاص می شود. ما باور نداریم که بغل کردن و در آغوش گرفتن کودک زمانی که ناراحت است باعث لوس شدن بچه شود. البته هنگامی که مادر مطمئن است که کودک در وضعیت بی خطری است، حالش خوب است و جایش گرم و خشک است و گرسنه نیست، این که کودک 15 تا 20 دقیقه نق بزند و به او کاری نداشته باشید مشکلی برای وی ایجاد  نمی کند و به مادر امکان می دهد مقدار بیشتری از خواب مورد نیاز خود را جبران کند.