تعداد دفعات تغذیه از پستان معمولا در یک ماهگی 8-12 بار در 24 ساعت است اما فراموش نشود که تغذیه همیشه باید بر اساس تقاضای شیرخوار باشد و ممکن است دفعات تغذیه با شیر مادر در روزهای اول بیشتر یا کمتر باشد. باید نوزاد را مکرر در هر زمانی از شب و روز که نیاز دارد شیر داد تا تولید شیر زیاد شود. شیرخواران خواب آلود ممکن است به اندازه کافی شیر نخورند، بنابراین شما باید برای شیر خوردن بیدارشان کنید. مطالب پیش گفته در بخش «آیا شیرخوار به اندازه کافی شیر میخورد؟» را همواره مدنظر داشته باشید.
پس از روز سوم، بیشتر شیرخواران الگوی خود را پیدا می کنند. با گذشت زمان، شیرخواران در هر نوبت شیردهی شیر بیشتری میخورند چراکه  معده شان رشد می کند و به همین ترتیب زمان میان دو وعده افزایش می یابد. زمان خواب شیرخوار در شب کاملا متغیر است.
 

مادر می تواند شیرش را بدوشد و برای استفاده بعدی ذخیره کند. بهتر آن است که پس از آنکه شیرخوار، شیرخوردنش تمام شد، شیر را بدوشید. شیر را  می توان به طور دستی با گرفتن پستان میان دو دست یا با پمپ شیردوش دوشید. شستشوی دست ها با آب و صابون و ظروف جمع آوری شیر با آب و صابون ضروری است. از به کار بردن پستانک و شیشه شیر که سبب کاهش میل مکیدن پستان توسط شیرخوار،کاهش تولید شیر مادر، انتقال آلودگی، عفونت و بیماری، تغییر فرم دندان ها و قالب فک شیرخوار و اختلال در مکیدن پستان می شود پرهیز کنید. در نوزادان نارس و بیمار شیر دوشیده شده باید در ظرفی استریل نگهداری شود. استفاده از ظروف شیشه ای یا پلاستیک سخت برای ذخیره بلند مدت شیر دوشیده شده توصیه می شود. برای ذخیره کوتاه مدت کمتر از 72 ساعت استفاده از کیسه های پلاستیکی یک بار مصرف مخصوص شیر مناسب هستند اما برای تغذیه نوزاد نارس مناسب نمی باشد.  ظرف شیر را 15 دقیقه در ظرف آب گرم قرار دهید. اگر شیر را در یخچال نگه دارید، تا 48 ساعت قابل استفاده است. اگر شیر یخ بزند ، میتوان آن را به ترتیب زیر نگهداری کرد:
    •فریزر و درون جایخی یخچال تا 2 هفته
    •فریزر و یخچال فریزر به مدت 3 ماه (با دمای بیشتر از 20- درجه سانتی گراد تا صفر درجه)
    •فریزر مستقل صنعتی با انجماد عمیق ( 20-) درجه سانتی گراد به مدت 6 ماه
مهم است هنگام  گرم کردن شیر آن را نپزید. بنابراین از مایکروفر یا  آبجوش برای  بازکردن یخ شیر نباید استفاده کرد. باید گذاشت شیر در دمای اتاق ذوب شود یا بطری را زیر آب گرم گرفت. پس از ذوب شدن، به نظر  می رسد که شیر بریده است چون آب و چربی  به طور جداگانه ذوب  می شوند. شیر را به آرامی تکان دهید تا دوباره مخلوط شود.
شیر مادر در دمای اتاق حداکثر تا 4 ساعت قابل استفاده است و همچنین شیر قبلا ذوب شده در یخچال تا 24 ساعت قابل مصرف است.
 

این سؤال یک پاسخ درست ندارد. تنها  میتوان گفت زمانی کودک را باید از شیر بگیرید که آماده آن باشید. بسیاری از مادران تحت فشارهای بیرونی قرار دارند و این موضوع استمرار شیردهی را دشوار می کند، بنابراین اگر پس از مشورت با پزشک تان مجبور هستید زود کودک را از شیر بگیرید، احساس گناه نکنید. متخصصان توصیه  می کنند، بهترین غذای ضروری کودک تا 2 سالگی شیر مادر باشد.
اگر زیر یک سالگی، کودک را از شیر  می گیرید باید  دستکم تا 12 ماهگی به او شیر مصنوعی (شیرخشک) بدهید. برای شروع تغذیه با شیر مصنوعی و نیز برای شروع استفاده از غذای کمکی در سن مناسب با پزشک مشورت کنید. شیر هموژنیزه کم چرب(2 درصد) یا شیرکامل را  می توان پس از یک سالگی به جای شیر مصنوعی مصرف کرد. از شیر 1درصد یا شیر بدون چربی بعد از 2 سالگی استفاده کنید.
 

اگر پس از مشورت با پزشک تان می خواهید به کودک تان شیشه بدهید باز هم  می توانید شیر دوشیده خودتان را که ذخیره کرده اید با شیشه به او بدهید. در کودکان بزرگتر می توان با فنجان به کودک شیر داد.
همچنین نباید پیش از آنکه شیردهی به شیرخوار به وضعیت خوب و باثباتی رسیده باشد، به کودک پستانک داد.
از 2 تا 5 سالگی  از دادن آب میوه های شیرین شده و  صنعتی به کودکان پرهیز کنید.
 

رژیم مادر چندان روی ترشح شیرش تأثیری ندارد. یعنی به طور کلی مادران در هر شرایطی که هستند قادرند شیری تولید کنند که از نظر کمی و کیفی رشد و سلامتی شیرخوارشان را تامین کند حتی اگر دریافت غذای آنان محدود باشد. همچنین مادران لازم نیست حتما شیر بخورند تا شیر داشته باشند. مادران شیرده باید برای پیشگیری از این که کلسیم زیادی از  استخوانهای شان را از دست بدهند، منابع کلسیم بیشتری بخورند.

ساده ترین منبع کلسیم شیر گاو است بنابراین نوشیدن3 لیوان با حجم هر لیوان250 سی سی شیر در روز به مادران شیرده توصیه  می شود. در صورت عدم دسترسی یا عدم تحمل شیر می توان از ماست، دوغ، کشک و پنیر به میزان مناسب استفاده کرد. به غیر از این، رژیم مادر باید متوازن و متنوع باشد. گاهی اتفاق می افتد که شیرخوار پس از این که مادر غذا یا ادویه خاصی را می خورد، ناآرام می شود بنابراین متخصصان توصیه  می کنند مادران تا پایان شیردهی از خوردن چنین غذایی پرهیز کنند.

به طور کلی، پزشکان دوست ندارند، مادران باردار دارویی مصرف کنند زیرا ممکن است دارو روی رشد و تکامل اندام های جنین تأثیر بگذارد. بهترین راه این است که پزشک تان از تمام داروهایی که مصرف  می کنید از جمله داروهای گیاهی و  مکمل ها، اطلاع داشته باشد. از طرف دیگر همیشه  باید به هر پزشکی که قصد دارد برای  شما به هر دلیلی دارو تجویز کند ،اطلاع دهید که در حال شیردهی هستید تا بتواند داروهایی  که در زمان شیردهی بی خطر هستند را برای تان تجویز کند.
اما مصرف بیشتر داروهای معمول و رایج در دوران شیردهی بلامانع هستند و در صورت مصرف دارو با پزشک اطفال در این مورد مشورت کنید.
 

خیر، شیرخواران هر 4 تا 6 هفته یک «جهش رشدی» را تجربه  می کنند و ممکن است مادران حس کنند شیرشان برای سیر کردن شیرخوار کافی نیست. بهترین راه شیر دادن به شیرخوار براساس خواست اوست. وقتی شما دفعه های شیر دادن را افزایش  می دهید، معمولا غدد شیری پستان پاسخ می دهند و میزان شیر تولیدی را ظرف 1 تا 2 روز  به سطح نیاز شیرخوار می رسانند. افزایش دفعه های شیردهی، نیاز به دادن شیر مصنوعی مکمل یا دیگر مایعات را کم  می کند .

شستشوی نوک پستان با اسفنج یا لیف نرم پارچه ای هنگام استحمام روزانه برای حفظ سلامت آن کافی است. شیر درون پستان استریل است. استفاده زیاد از کرم ها، لوسیون ها یا صابون می تواند به خشکی نوک پستان و ایجاد شقاق های دردناک بی انجامد. در هر حال چنانچه به هر دلیلی نوزاد نتواند مستقیما از پستان مادر تغذیه کند می توان شیرمادر ذخیره شده دریخچال یا فریزر را با استفاده از فنجان به نوزاد داد. بهتر است از بطری شیر و سر پستانک برای تغذیه نوزاد استفاده نشود و در صورت استفاده از بطری، باید هر نوزاد حداقل 2 بطری داشته باشد تا هر بار استریل و سپس استفاده شود.

درد نوک پستان پس از شروع شیردهی بسیار شایع است. تکنیک نامناسب شیردهی، وضعیت نادرست بغل کردن و به پستان گذاشتن شایع ترین علت درد نوک پستان بلافاصله بعد از زایمان است. نوک پستان معمولا ظرف یک هفته به این شرایط عادت  می کند. ممکن است اگر مقداری از شیر را پس از شیردهی به نوک پستان بزنید و بگذارید خودش خشک شود، مشکل تا حدی برطرف شود. گاهی درد نوک پستان به دلیل عفونت قارچی است. دهان شیرخوار را بررسی کنید و دنبال نقاط سفیدی بگردید که کنده  می شوند ولی پاک  نمی شوند (برفک.)

پستان گرفتن مناسب،  شیرخوردن را برای شیرخوار  آسان تر و مشکلات کمتری برای مادر ایجاد  می کند.

1. شیرخوار را محکم در آغوش بگیرید به طوری که دهان شیرخوار روبروی پستان شما قرار بگیرد. با یک دست  تکیه گاهی برای سر شیرخوار ایجاد کنید و در همان حال پایین تنه شیرخوار را به سینه خود بچسبانید.
2. صبر کنید تا شیرخوار دهانش را خوب باز کند. سپس او را به سمت پستان تان بکشید به طوری که اول  چانه اش با پستان تماس پیدا کند. نوک پستان را وارد دهان شیرخوار نکنید.  لب های شیرخوار باید دور هاله پستان بچسبد.
3. نوک پستان باید مقابل کام بالای شیرخوار قرار داشته باشد. هنگامی که شیرخوار  آن را  می مکد نباید دردی وجود داشته باشد.
4. دهان شیرخوار باید هاله(بخش رنگی اطراف نوک پستان) را کاملا بپوشاند.مهم تر این که نیمه پایینی هاله کاملا با دهان نوزاد پوشیده شده باشد.
5. هنگام شیردهی چانه شیرخوار باید کاملا زیر پستان و بینی شیرخوار بسیار نزدیک به پوست پستان باشد اما نوک بینی شیرخوار در پستان فرو نرود و بتواند به راحتی تنفس کند.
6. اگر شیرخوار  به خوبی پستان را گرفته باشد، با کشیدن ملایم سر به عقب پستان را ول نمی کند. نوک پستان نباید هیچ دردی داشته باشد.
7. اکثر مادران وضعیتی را که خود نشسته اند و شیرخوار را در آغوش گرفته اند آسان ترين وضعیت شیردهی می دانند. شیردهی در سایر وضعیت ها مثل درازکش و  نیمه نشسته را تنها زمانی که شیردهی مناسب و با ثبات شد، امتحان کنید.
8.  می توانید یک بالش روی ران خود بگذارید تا به عنوان  تکیه گاه دست تان برای  نگه داشتن شیرخوار- وقتی شیرخوار بزر گتر و سنگین تر می شود- از آن استفاده کنید. این بالش به خصوص اگر زایمان با روش سزارین انجام شده باشد، بسیار مؤثر است.
9.   اگر شیرخوار  به درستی پستان را نگرفته است، او را جدا و دوباره امتحان کنید. اگر اجازه دهید شیرخواری که  به خوبی پستان را نگرفته است به شیر خوردنش ادامه دهد، نتیجه آن تغذیه ناکافی و ایجاد درد برای شما خواهد بود.
10. اگر احساس درد می کنید، شیرخوار را جدا و دوباره شروع کنید. اجازه ندهید کودک با مکیدن فقط نوک سینه شیر بخورد.
11. هنگام شیر دادن به شیرخوار، نگران امور دیگر نباشید .
12. آسوده باشید! نوشیدنی گرم بنوشید. اجازه دهید دیگران به شما کمک کنند .

بعد از روز 4 یا 5 از تولد، شیرخوارانی که به خوبی شیر می خورند در طول 24 ساعت دستکم 6 بار ادرار می کنند و وضعیت اجابت مزاج در چند هفته اول تغییر می کند. از بدو تولد تا روز 3، مدفوع قیری و سیاه است. به این مدفوع «مکونیوم» می گویند. پس از این مرحله، مدفوع دانه دار و زردرنگ می شود و 5 تا 10 بار در روز ممکن است. اجابت مزاج صورت گیرد. از 6 روزگی تا 6 هفتگی اول تولد،6 پوشک خیس و 2 بار دفع مدفوع نشان دهنده دریافت کافی شیر و تغذیه مناسب است. پس از 3 هفته، مدفوع زردتر و نرم و سپس، با اضافه کردن غذا به شیر، بعد از 6 ماهگی قهوه ای می شود. اجابت مزاج می تواند پس از هر بار شیر خوردن رخ دهد ولی به طور میانگین 2 تا 4 بار در روز رخ می دهد. دریافت ناکافی شیر مادر در شیرخوار بالای 5 روز، ممکن است به صورت وجود مدفوع مکونیومی، مدفوع بینابینی سبز قهوه ای، تعداد دفعات کم دفع مدفوع(کمتر از 3 بار در روز) یا مدفوع بسیار اندک باشد.